اسفندگان

 

روز اسپندارمزد ز اسفندماه

دوستت دارم بگو با هر نگاه

دوستت دارم ز دریا بیشتر

از زمین و از کهکشان‌ها بیشتر

دوستت دارم تو در جان منی

پاره‌ای از جان ایران منی

شاخه‌ای گل پیش دلدارت ببر

بوسه‌ای از گونه‌ی یارت بخر

سیب سرخی هم فراهم آورید

هر یکی یک بوسه بر رویش زنید

کین نمادی گشته از اسفندگان

دوستت دارم فراوان تر ز جان

دلبرم ای ماه ایرانی‌نژاد

سرزمینت را مبر هرگز ز یاد

کین زمین جای سپند مهر بود

جای نیکویان روشن چهر بود

اینچنین کن تا که چون بی‌مایگان

ره نپویی بر ره بی‌گانگان

سرزمیت را بکوش آباد کن

روز و شب از فر ایران یاد کن 

فردا جشن اسفندگان است. در ایران باستان این روز برای گرامیداشت زن بوده است. این روز ، روز عشق ما ایرانی هاست. ما همیشه فکر می کنیم روز عشق و کادو خریدن مخصوص دوست دختر ها و دوست پسر هاست یا مرفهین بی درد. اما به نظر من زن و شوهر که می خواهند یک عمر سر روی یک بالشت بگذارند، باید چنین روزهایی را جشن بگیرند تا برای هم جذاب بمانند و از روی عادت زندگی نکنند. حتما لازم نیست بهترین رستوران بروند یا بهترین کادو را بخرند، حتی اگر بروند با هم دوغ و گوشفیل(!) بخورند اما عاشقانه کنار هم باشند، توی روابطشان تاثیر مثبت می گذارد. خلاصه این که دل باید خوش باشد و ما باید این روزها را بهانه ای قرار بدهیم تا در کنار عزیزانمان باشیم.