دورتر، دیرتر
روزی از روزها
شبی از شب ها
خواهم افتاد و خواهم مرد،
اما میخواهم هرچه بیشتر بروم.
تا هرچه دورتر بیفتم،
تا هرچه دیرتر دورتر بمیرم.
نمی خواهم حتی یگ گام یا حتی یک لحظه،
پیش از آن که می توانسته ام بروم و بمانم،
افتاده باشم و جان داده باشم،
همین...
دفتر های سبز-گزیده ی اشعار شریعتی
چه دروغها که نمی گوییم تا مبادا آشکار شویم...
چه بازیها نمی کنیم تا مبادا خود را بنمایانیم...
به راستی چرا از خود می گریزیم ؟
چه سلامها را پاسخ نمی گوییم اگرچه خود به آن مشتاق تریم...
چه حرفها را بی پاسخ می گذاریم اگرچه کتاب ها سخن داریم...
چه نگاهها که بی پاسخ گذاشتیم ...
اگرچه به زیر چشمهامان هزار اشک جاری بود ...
چه دروغها که نمی گوییم ... .